REISVERSLAG TARBES
De schrijver van dit stukje was officieel gestopt met het rijden van postduiven. Ook bij mijn gewone werkgever was ik klaar met rijden. Zestig is een mooie leeftijd om wat anders te gaan doen.
Dat neemt echter niet weg dat ik het duivengebeuren altijd leuk heb gevonden, mijn schepen niet achter mij heb verbrand en dus heus, de telefoon wel opneem voor een eventualiteit.
Dat gebeurde dus. De chauffeur voor de rit naar Tarbes raakte een paar dagen voor de rit geblesseerd en aangezien niet iedere chauffeur zomaar midden in de week vrij kan krijgen, werd mij gevraagd of ik deze rit wilde overnemen. Aldus geschiedde.
Woensdag 20 juli 2022
00:00 uur. Als ik arriveer in Streefkerk worden de laatste manden met duiven van afdeling 5 en 6 geladen in de doorgaande trailer. Voor de ophaal chauffeurs was de dinsdag ook een latertje geworden. In verband met de hitte was er later aangevangen met de ophaal ritten en dus ook met het overladen.
Mijn copiloot Wim de Kreij, is achterin de trailer, druk met waterbakjes ophangen en water geven. Wim is een goeie gozer om mee te krijgen op zo’n trip als deze. De zeventig gepasseerd, maar beresterk, schijnbaar onverwoestbaar en bovenal gezellig om mee te ooha-en. Daarbij is hij ook in het bezit van rijbewijs CE en kunnen we als het moet grote stappen maken.
01:00 uur, vertrek naar de Gastelsebaan in Rucphen, waar we op het honk van Brabant 2000, manden bijladen van afdeling 1 en 2. We moeten even wachten op Jan die de manden van afdeling 3 en 4 komt aanvoeren.
03:45 uur, later dan ons lief is, kan eindelijk het gas erop richting het zuiden.
07:35 uur, we parkeren op Aire de Ressons Ouest langs de A1 in Noord-Frankrijk, om even op bed te gaan liggen. Het wekkertje gaat al na anderhalf uur. We halen een bakkie koffie bij het service station, waar het krioelt van de toeristen op doorreis.
09:45 uur, we draaien de A1 op en gaan weer door met onze reis. We rondden Parijs via de A86, waar het verkeer hier en daar erg langzaam vooruit komt. Het is wat het is, op de alternatieve routes is het ook geen feest.
12:45 uur, wederom tijd voor koffie. We stoppen in Aire de Plaines des Beauces langs de A10.
15:45 uur, aankomst bij routier L’Escale Village in Déols, vlakbij de luchthaven van Chateauroux, waar we tegen vijven de duiven hebben gevoerd en hun drinkwater opgetopt. Vervolgens een pilsje aan de bar gekocht, gedoucht, heerlijk drie gangen gedineerd en slaap ingehaald.
Donderdag 21 juli
05:15 uur, de wekker gaat. Bij de routier naar binnen, koffie voor ons beiden en stokbrood met ham voor mij. Wim niet, die is nog niet door z’n broodjes van thuis heen.
De deuren van de trailer gaan dicht en we kunnen weer op pad.
06:00 uur, we gaan de slagboom van de parkeerplaats door (niet eten in het restaurant is betalen voor parkeren), rijden de A20 op en beginnen aan de tweede etappe.
De A20 is van Chateauroux tot Cahors zo’n beetje, geaccidenteerd tot bergachtig. Je kan daar niet volstaan met cruise control, daar zakt de wagen veelal doorheen. Dat hele traject is, bij onze Volvo FH, een spel van motorrem (drie standen plus versnelling terugschakel knop) en de cruise control resumeer knop. De rechtervoet is bijna niet nodig.
10:25 uur, een uurtje rust en een welkom bakkie koffie bij Aire de Nauze Vert langs de A20. Bij het vertrek merk ik pas dat we in feite schuin tegenover de losplaats van Bressols hebben gepauzeerd. Nu moeten we echter nog een kleine drie uur verder rijden.
We gaan via de ring van Toulouse over op de A64.
14:10 uur, aankomst op de losplaats van Tarbes.
De losplaats is de giga parkeerplaats van een winkelcentrum dat de corona pandemie niet zo goed is doorgekomen. De enige publiekstrekker is de enorme supermarkt van Géant, van de overige winkels staat meer dan de helft leeg. Ook het restaurant was leeg en verlaten, daarom was het goed dat we kookspullen en het nodige eten bij ons hadden.
Op de parkeerplaats stond ook al een duivenwagen uit Yorkshire Engeland. Deze was eigenlijk bestemd om te lossen in Pau, daar was echter de parkeerplaats open gegraven voor werkzaamheden.
Vrijdag 22 juli
We worden gewekt door kloppen op het portier. Het eerste wat ik dacht was: ‘“Niels?” “Snijden, schuiven?”
Het bleek echter een rijschoolhouder die ons (ook de Engelsen) vriendelijk doch dringend verzocht om op z’n minst een metertje of dertig te verplaatsen. De helft van het parkeerterrein blijkt te zijn verpacht. Ik heb direct de correspondent gebeld om enig licht op deze zaak te schijnen. De goede man kwam direct opdraven. Grote kans dat de gemeente Tarbes niet beseft dat er op hetzelfde stuk parkeerplaats zowel een pacht aan een motorrijschool als een lossingsvergunning voor postduiven rust.
Maar goed het viel alleszins mee. Het winkelende publiek had geen last van onze nieuwe posities, dichter bij het winkelcentrum.
De donderdag hadden we fantastisch mooi weer (getuige de foto onderaan dit schrijven), deze vrijdag echter niet. 8/8 bewolking en onweer op de vlieglijn. Voor tienen werd de vlucht al uitgesteld.
Zaterdag 23 juli
Thee gezet en bij de Géant, croissants, pain aux raisins en pain au chocolat gekocht voor het ontbijt. Met goede hoop begonnen we aan deze dag. Er hing nog steeds 8/8 bewolking boven ons hoofd, maar volgens de meteo zou dat geleidelijk open breken na twaalven. De rest van de vlieglijn was schoon. We hadden permissie om te lossen tussen 13 en 15 uur. De bewolking boven de losplaats was slechts een smalle strook die tegen de Pyreneeën aan hikte en helaas maar niet wilde oplossen.
Ondanks het feit, dat het bewolkt was kregen we de opdracht om de duiven te lossen om 14:00 uur. Er zal uiteraard, zonder twijfel, wel een goede afweging gemaakt zijn om toch te lossen. Het zijn door de wol geverfde duiven, dus hopelijk is alles goed gekomen.
15:20 uur, ons vertrek uit Tarbes.
De heenweg hebben we de rij- en rusttijden voor één chauffeur aangehouden om te kijken hoe dat uitpakt. Op de terugweg hebben we de rij- en rusttijden voor dubbel bemand aangehouden, we konden kortere koffiestops en kortere nachtrust maken om een beetje op tijd in Rucphen aan te komen om de lege manden van afdelingen 1, 2, 3 en 4 weer terug te geven.
19:30 uur koffie bij Aire de Pech Montat langs de A20.
22:30 uur, nog net op tijd om avondeten te kunnen bestellen bij L’Escale.
Zondag 24 juli
05:30 uur, na een korte nachtrust gaan we weer de weg op.
08:20 uur, ontbijt bij Aire de Limours Briis-sous-Forges langs de A11 vlak voor Parijs.
11:15 uur, koffie bij Aire de Wancourt Est langs de A1 in Noord-Frankrijk.
14:45 uur, aankomst in Rucphen. Na het afgooien van de betreffende manden en het nuttigen van een frisdrankje in de loods van Brabant 2000 vertrekken we voor het laatste stukje van deze reis.
16:15 uur, de handrem gaat erop in Streefkerk na het wegwerken van 2.542 km.
Epiloog: ik vond het erg leuk om weer eens een overnachtfond rit te doen voor de afdeling. Het was een best stuk tuffen, maar het verliep buitengewoon voorspoedig en ik heb in Wim een heel gezellige reisgenoot getroffen.
Tip: Café Liégeois als dessert. Mmm.
Ruud Meershoek.
